Brenda literatures ligjore perendimore vazhdon te ekzistoje nje debat substancial rreth pranimit te te Drejtes Nderkombetare si hapsire e ndryshme e te drejtes dhe marredhenies se saj me ligjet vendore (te shteteve). [Feldman; "Monism, Dualism
and Constitutional Legitimacy"].
E Drejta Nderkombetare Islame e njohur si "Sijar", ne kete kuptim eshte substancialisht e ndryshme prej homologes se saj perendimore.
Se pari, "Sijari" eshte njohur si pjese integrale e te Drejtes Islame dhe Jurisprudences Islame. [(1994) 15 Michigan Journal of International Law 605, 611]
Se dyti, "Sijar" eshte zhvilluar ne nje organ plotesisht funksional te Sheriatit (Principet e te Drejtes Islame) disa shekuj para cdo zhvillimi te njgjashem ne boten perendimore.
Sijar, nese merret ne kuptimin e te Drejtes Islame te kombeve, eshte i tille, por eshte nje kapitull i Corpus Juris te Islamit, te cilit i detyrohen jo vetem ata qe besojne ne Islam, por edhe ata te cilet kerkojne te mbrojne interesat e tyre ne perputhshmeri me Islamin.
Kjo pjese e te Drejtes dhe Konvencionit te vendit, sebashku me detyrimet qe sjellin Traktatet, te cilat shteti Mysliman (de facto/de jure) zbaton ne marredheniet me shtetet e tjera (de facto/de jure).
Burimet e Sijarit, jane po ato te te Drejtes Islame.
Ka nje game keqkuptimesh ne lidhje me kuptimin, permbajtjen dhe fusheveprimin e Sijarit.
Keqkuptimi i pare lidhet me idene se teresia e te Drejtes Islame, sic paraqitet ne dy burimet primare (Kur'an dhe Sunnet), perfaqson shprehjen perfundimtare te Vullnetit Hyjnor dhe se metej, asnje proces rafinimi dhe revizionimit eshte i lejueshem ose i mundshem ne dy burimet e paracaktuara.
Gjithsesi nje pjese e juristeve islame nuk pajtohen por theksojne nevojen e vazhdimit te rishikimit dhe zhvillimit te te Drejtes Islame.
Definimi i Sijar nuk duhet te humbase vizionin e kuadrit histroik Islam.
Studime te bazuara ne nje burim te vetem ne literaturen klasike, apo ne disa burime, por te te njejtes periudhe, jane te destinuara te pershkruajne vetem Islamin ashtu sic ka qene ne nje moment te caktuar kohe, jo te bashkekohesise dhe zhvillimit ne pikepamjen Islame te te Drejtes dhe Marredhenieve Nderkombetare.
E Drejta Islame e Kombeve, ne fakt eshte produkt i proceseve te vazhdueshme te spekulimeve juridike pergjate epokave te ndryshme nga ana e juristeve me autritet. E Drejta Islame e Kombeve eshte pjese e corpus e te Drejtes Islame, ashtu sikurse "Jus Gentium"-i origjinal ishte ligjit komunal romak.
E Drejta Islame eshte e Drejte Fetare vetem ne sensin se arsyet themelore etike dhe disa principe gjenerale gjenden ne Kur'an dhe ne deklarimet e Profetit Muhamed s.a.v.s.
Pertej kesaj, korpusi i te Drejtes Islame, ashtu sikurse eshte zhvilluar pergjate epokave eshte Antropogenis (proces njerezor) ne kuptimin se ajo ka rezultuar prej perpjekjeve (Ixhtihad) te Juristeve te shkollave te ndryshme te te Drejtes.
and Constitutional Legitimacy"].
E Drejta Nderkombetare Islame e njohur si "Sijar", ne kete kuptim eshte substancialisht e ndryshme prej homologes se saj perendimore.
Se pari, "Sijari" eshte njohur si pjese integrale e te Drejtes Islame dhe Jurisprudences Islame. [(1994) 15 Michigan Journal of International Law 605, 611]
Se dyti, "Sijar" eshte zhvilluar ne nje organ plotesisht funksional te Sheriatit (Principet e te Drejtes Islame) disa shekuj para cdo zhvillimi te njgjashem ne boten perendimore.
Sijar, nese merret ne kuptimin e te Drejtes Islame te kombeve, eshte i tille, por eshte nje kapitull i Corpus Juris te Islamit, te cilit i detyrohen jo vetem ata qe besojne ne Islam, por edhe ata te cilet kerkojne te mbrojne interesat e tyre ne perputhshmeri me Islamin.
Kjo pjese e te Drejtes dhe Konvencionit te vendit, sebashku me detyrimet qe sjellin Traktatet, te cilat shteti Mysliman (de facto/de jure) zbaton ne marredheniet me shtetet e tjera (de facto/de jure).
Burimet e Sijarit, jane po ato te te Drejtes Islame.
Ka nje game keqkuptimesh ne lidhje me kuptimin, permbajtjen dhe fusheveprimin e Sijarit.
Keqkuptimi i pare lidhet me idene se teresia e te Drejtes Islame, sic paraqitet ne dy burimet primare (Kur'an dhe Sunnet), perfaqson shprehjen perfundimtare te Vullnetit Hyjnor dhe se metej, asnje proces rafinimi dhe revizionimit eshte i lejueshem ose i mundshem ne dy burimet e paracaktuara.
Gjithsesi nje pjese e juristeve islame nuk pajtohen por theksojne nevojen e vazhdimit te rishikimit dhe zhvillimit te te Drejtes Islame.
Definimi i Sijar nuk duhet te humbase vizionin e kuadrit histroik Islam.
Studime te bazuara ne nje burim te vetem ne literaturen klasike, apo ne disa burime, por te te njejtes periudhe, jane te destinuara te pershkruajne vetem Islamin ashtu sic ka qene ne nje moment te caktuar kohe, jo te bashkekohesise dhe zhvillimit ne pikepamjen Islame te te Drejtes dhe Marredhenieve Nderkombetare.
E Drejta Islame e Kombeve, ne fakt eshte produkt i proceseve te vazhdueshme te spekulimeve juridike pergjate epokave te ndryshme nga ana e juristeve me autritet. E Drejta Islame e Kombeve eshte pjese e corpus e te Drejtes Islame, ashtu sikurse "Jus Gentium"-i origjinal ishte ligjit komunal romak.
E Drejta Islame eshte e Drejte Fetare vetem ne sensin se arsyet themelore etike dhe disa principe gjenerale gjenden ne Kur'an dhe ne deklarimet e Profetit Muhamed s.a.v.s.
Pertej kesaj, korpusi i te Drejtes Islame, ashtu sikurse eshte zhvilluar pergjate epokave eshte Antropogenis (proces njerezor) ne kuptimin se ajo ka rezultuar prej perpjekjeve (Ixhtihad) te Juristeve te shkollave te ndryshme te te Drejtes.
Comments
Post a Comment