Konflikti brenda botes myslimane, mund te karakterizohet si nje konflikt mes Tiranise dhe Lirise, pavaresisht se ajo Tirani eshte e paketuar dhe ne emer te vete Zotit.
Perendimi gjendet i haperdare rreth pyetjes nese Islami dhe Islamizmi jane e njejta gje, apo kane dallime kritike qe mundeson percaktimin e secilit???
Pergjigja qe ka marre kjo pyetje per gjate kesaj periudhe, ne fakt ka krijuar implikacione ne te kuptuarit dhe shpjeguarit te kesaj kllapie te thelle qe ka mberthyer boten Myslimane, dhe ne sa gjasa ka formimi i nje pergjigjeje te duhur pa minuar dhe pa e percmuar kulturen liberal-sekulariste te Perendimit.
Islamizmi (pare ne prespektiven e dikujt qe ka lindur dhe eshte rritur ne rrjedhen e shumices Sunnite Islame), eshte nje ideologji totalitare ne stimulim dhe aktivitet i maskuar si religjon. Ithtaret, perkrahesit, aktivistet dhe skolaret e Islamizmit pavaresisht se cfare lloji trajte te islamistit marrin ne publik, jane te angazhuar ne llojin e politikes radikale me te cilat Perendimi u njoh ne dekadat e para te shekullit XX me lindjen e Komunizmit, Fashizmit dhe Nazizmit.
Islamizmi ka te beje me pushtetin: Islamistet jane te fiksuar mbas pushtetit, aq sa ky obsesion eshte bere patologjik. Misioni politik i islamisteve eshte vendosja e Shtetit me baze Sheriati, duke e idealizuar si e vetmja shprehje e vertete dhe autentike e Islamit. Mewdudi, themeluesi i Xhemaat Islamijeh ne Azine Jugore, ka qene i hapur ne lidhje me Islamizmin e tij. Ai insistonte se Islami eshte totalisht formacion dhe sistem politik koherent qe pershkruan "Mbreterine e Zotit" apo "Teo-Demokracine" - teresisht palidhje me idene e demokracise sic kuptohet ajo ne Perendim. Qellimi i hapur i Xhemaat Islamijeh eshte per te trajnuar dhe pergatitur nje kuader te Myslimaneve Islamiste per te fituar ose per te kapur nje pushtet politik dhe per te vendosur nje shtet totalitar. Per kete fare shteti, Mewdudi ka shkruar: "Askush nuk mund te konsideroje asnje hapsire te puneve te veta si personale apo private. Bazuar ne kete aspekt, Shteti Islamik mbart nje lloj ngjashmerie me Shtetin Fashist dhe Komunist".
Homologu arab i Xhemaat eshte Ikhvan El-Muslimin (Vellazeria Myslimane); themeluesi i Ikhvaneve, Hasan El-Benna dhe teoricienti kryesor Sejjid Kutub e ka pershkruar ne menyre te ngjashme misionin e levizjes se tyre si Xhihad, ose perpjekje per te vendosur me force Shtetin e bazuar ne Sheriat. Ky fare shteti, per te qene ne perputhje me "izmat" (tezat) e tyre ideologjike, duhet te jete per nga nevoja totalitar. Per Mewdudin, Bennan, Kutubin dhe pasuesit e tyre, sovraniteti politik i takon Zotit, Kur'ani eshte Kushtetuta e tyre dhe autoriteti politik legjitimohet prej skolareve relogjoz, Ulemate. Ne rruget e botes Myslimane, motoja popullore e Ikhvaneve ("Allahu eshte objekti yne. Profeti eshte lideri yne. Kur'ani eshte ligji yne dhe Xhihadi eshte rruga jone") shpreh programin, aktivizmin dhe qellimin e mobilizimit politik, te cilat jane ne uniform drejtuar drejteperdrejte per te siguruar kontroll te plote mbi pushtetin politik.
Prandaj Islamizmi, i definuar lirshem, jane politika te teokracise dhe Islamistet jane teokratet.
Mbase ketu duhet te citojme paralajmerimin e Albert Kamu-se i cili thote: "Politika nuk eshte religjon. E nese eshte, atehere nuk eshte asgje tjeter pervecse Inkuizicion" (The Rebel, 1958).
Ideologjite e Mewdudit, Bennas, Kutubit, jane te influencuara nga politikat radikale dhe revolucionare te kohes se tyre: shfaqja e Fashizmit ne Itali, Nazizmit ne Gjermani dhe Komunizmit ne Bashkimin Sovjetik; njejte si Khomeini ne Iran, si bashkohor i tyre, ka qene i influencuar nga te njejtat zhvillime ne Evrope.
Islami eshte Fe Tradicionale. Mesazhi qendror dhe kryesor i principeve fondamentale, sic eshte e shpallur edhe ne kapitullin e pare te Kur'anit, eshte apeli per njeriun te adhuroje nje Zot, per te jetuar vertete ne vetedijesi per Diten e Gjykimit, kur jeta e tij do te vihet ne llogari dhe ai do te pergjigjet per veprat qe ka bere.
Me fjale te tjera, Islami eshte ne thelb per marredhenien e njeriut me Zotin e tij dhe se si ai ne menyre ideale e informon ate rreth vendit qe i takon ne bote.
Islami ne histori eshte multi-dimensional; perderisa politika eshte nje prej dimensioneve ajo nuk mund te uzurpoje teresisht dimensionet e tjera te njeriut jo-politik dhe ekzistencen spirituale ne kete bote.
Sheriati, ose Kodi Legal Islam, rrjedh prej Kur'anit dhe Tradites Profetike, ne masen me te madhe "Jo-Fondamentale" eshte konstruksion human permes Ixhtihadit si Indulgjence e cila pranon "te qelluarit" (merr dy sevape) dhe "te gabuarit" (merr nje sevap), si rrjedhoje eshte e limituar ne kohe dhe kerkon nevojen per rigjenerim. Per rrjedhoje, Islami, si religjon, nuk mund te kthehet ne sherbim te politikes, apo te "zipp"-ohet si ideologji politike, apo te reduktohet ne kufizimet ixhtihadike; kur kjo ndodh atehere Islami shnderrohet ne Islamizem.
Islamistet insistojne se Islamizmi eshte Islami. Anti-Islamistet apo Myslimanet Jo-Islamiste e refuzojne kete lloj reduksionizmi. Versioni Islamist i Urdherit Islam ne funksion, i themeluar ne dekadat e para te shek.XX - per ironi, me ndihmen e Fuqive Perendimore - eshte Mbreteria e Arabise Saudite. Ka qene martese politike mes fiseve Beduine dhe sektit Vehabist qe ishte, deri ne fillimet e shek, XVII deri sa u shfaqen triumfatore ne shek.XX, levizje e padobijshme, ekstremiste, sektariane, deri edhe vulgare, te goditura rregullisht, te zena "shah-mat", nga Figurat kryesore te administrimit tek Myslimanet Sunnit dhe Perandorise Osmane.
Islamizmi, eshte sforcim jo normal i mendimit mysliman, qe mund te gjurmohet ne kohe me pare ne historine islame ne fillimet e saj. Karakteristikat dalluese jane intoleranca ndaj tjetrit, perfshire ketu edhe vete myslimanet, duke glorifikuar dhunen ndaj cdo kujt qe nuk bie dakort me interpretimin islamist te Islamit.
Mund te themi se shprehja fillestare e islamizmit ne histori eshte e ngulitur ne masakrat e tmerrshme ndaj anetareve te familjes se Profetit s.a.v.s. Imam Aliut k.w., niperve Imam Hasanit dhe Husejnit, ky i fundit sebashku me meshkujt e tjere te familjes ne masakren e Kerbelase. Por keto kane ndodhur ne shume shekuj me pare, atebote kur shoqerite myslimane shfaqeshin si shtete te pavarura, ky lloj Islamizmi erdhi te formulohet si ideologji politike per kunder-revolucion.
Nese Islamizmi eshte Islami, ashtu sikurse disa ne Perendim insistojne, atehere logjikisht pason se Perendimi eshte ne kundershti me te gjithe myslimanet pa patur nevoje per te bere dallime mes tyre, ku vete Islami duket si rrezik per civilizimin Perendimor.
Kjo do te thote se Perendimi dhe Myslimanet na qenkan ne lufte; se Islami na qenka monolitik (pakete) dhe nocioni i myslimaneve jo-islamiste eshte absurd dhe inekzistent; dhe se cdo marredhenie me boten Myslimane, (1.7 miliarde) me shprese ne bashkejetese ne paqe dhe respekt reciprok na qenka qesharake, ku si Mysliman pa perjashtim, ne menyre demonstrative apo permes shtirjes, paska per synim shkaterrimin e Perendimit.
Nuk eshte ndonje surprize qe nje pikepamje e tille eshte ana e rrokullisur e insistimit vdekjeprures prej islamisteve se jo-myslimanet, pa perjashtim, jane pabesimtar; se Myslimanet qe kundershtojne bindjet islamiste te Islamizmit jane Heretike dhe Apostazi (Riddeh - Kufer) dhe se perpjekjet e tyre, Xhihadi Global, eshte fytyra e vertete e Islamit ne perkryerjen e vepres se Zotit duke vendosur rregullat e Tij cdokund.
Nese Islamizmi eshte autentikisht Islami, lindin pyetjet: Perse gjenden kaq shume myslimane qe hedhin poshte pohimet e islamisteve, pavaresisht rreziqeve pafund qe mund t'u kanosen??
Konflikti brenda botes Myslimane, se fundmi mund te karakterizohet si nje mes Tiranse dhe Lirise, pavaresisht se kjo Tirani paketohet ne emer te Zotit, prej atyre qe pretendojne se jane Perfaqsuesit e Tij, pavaresisht ne jane Imame, Hoxhallare, Ajatullah, apo parti politike dhe levizje politike si Xhemaat, Ikhvanet, Hizbullahet, Talibanet dhe se fundmi ISIS.
Comments
Post a Comment