Lavdet dhe falenderimet i takojne Allahut, Zotit te boteve.
Paqa dhe Bekimi i Allahut jane mbi vulen e Pejgamberaneve, zoterine tone Muhamedin, mbi Familjen e tij te paster, mbi Sahabet e tij fisnik dhe mbi Pasuesit te cilet kane pasuar me Miresi e me pas:
Ne vend te parathenies
Shpallja e Islamit, ne kendveshtrimin shoqeror, si interes apriori ka emancipimin e njeriut per ta cliruar ate nga admirimi i botes dhe jo per ta abandonuar ate, qe t'i takoje adhurimi Allahut nje te vetem, Zotit te boteve, duke rrezuar cdo forme idolatrie.
Nuk ekziston pra ne Islam fusha te minuara te inspektimit dhe nuk ekziston ne Islam ndalesa dogmatike e doktrinale te spekulimit shkencor qe e bejne njeriun te mos kete mendim te lire e te jete i varur prej varesive te dogmatizuara si pasoje e rrethanave dhe konditave, pervec spekulimit mbi Qenien reale te panjohur te Zotit, per aq sa Ai na ka udhezuar drejt Atributeve te Larta e te pashembullta.
Nga ana tjeter, nocioni mbi vlerat dhe meritat e njeriut ne standartet Islame, deri edhe ne raport me vete Profetet, por edhe me Faraonet, lidhet me Besimin ne Zot e me Veprat e Mira dhe s'mund te ngrihet mbi baze te pozites se shoqerimit dhe aferimitetit, ashtu sikurse ka thene Allahu ne Suret Tahrim 10-11:
"Atyre qe s'besuan, Allahu ua solli si shembull gruan e Nuhut dhe gruan e Lutit, te cilat ishin nen kurore te ketyre dy roberve Tane te mire. E ato i tradhetuan keta (ne fe) e ata s'mund t'i mbrojne aspak prej Allahut. E iu thuhet atyre te dyjave: Hyni ne Zjarr me ata qe hyne.
E atyre qe besuan, Allahu ua solli si shembull gruan e Faraonit tek tha: Zoti im, me nderto nje banese prane meshires Tende ne Xhennet dhe me shpeto prej puneve te tij e me shpeto prej popullit zullumqar e te padrejte".
Po ashtu, Allahu xh.sh. u drejtohet grave te Profetit Muhammed s.a.v.s. (Allahu qofte i kenaqur me to) te cilat jane prej njerezve me te afert te tij sic thote ne Suren Ahzab 30-31:
"O grate e Pejgamberit, kush prej jush ben nje veper te lige e te shemtuar, ia shtojme asaj dyfish denimin dhe kjo per Allahun eshte shume e lehte.
E kush prej jush me devotshmeri e adhuron Allahun, respekton te derguarin e Tij dhe ben vepra te mira, ia japim asaj shperblimin dy heresh dhe i kemi pergatitur nje furnizim fisnikror".
Pra pozita e Ehli Bejtit a.s., vecanerisht grate e Pejgamberit, ne respekt te Sahabeve r.a., nuk rrjedh prej afrimitetit apo shoqerimit te Pejgamberit s.a.v.s., por vetem prej Devocionit dhe Ta'atit ndaj Allahut xh.sh. dhe Veprave te Mira. Per me teper mekatimi i Ehli Bejtit detyron dyfishimin e denimit, per shkak te afrimitetit te tyre me Pejgamberin s.a.v.s. dhe renies se justifikimit.
Gjithashtu edhe pozita e sahabeve ndertohet mbi Vepra te Mira Devocioni. Dhe mbase mund te thuhet ne kete kontekst se nuk ka arsye per imunitet, askush nuk eshte imun pervecse atij qe Allahu ia ka percaktu prej nga Leuhi Mahfudhi.
Diskutimi, inspektimi dhe hetimi si elaborim ne hapsirat e Sahabeve dhe Ehli Bejtit sot aq shume dogmatizohen sa qe mes dy grupimeve te medha, ai Sunnit dhe ai Shiit, ekziston nje marredhenie kostante e heshtur. Ne kuptimin se kur Shiitet marrin ne konsiderate te pozcionojne si te pagabueshem ne menyre absolute, gati te hyjshme, Ehli Bejtin e jo vetem, por edhe pertej As'hab Kisa (Aliu, Fatimeh, Hasani dhe Husejni) a.s. vazhdimesine e imameve husejnit, Sunnitet me gjithe konsideraten e larte per Ehli Bejtin ndahen me Shiitet teorikisht ne pagabueshmerine e tyre, duke i konsideruar ne kete aspekt te njejte me pjesen tjeter te Sahabeve, pra si tek Ehli Bejti ashtu edhe tek pjesa tjeter e sahabeve gabimi eshte i gjindshem si mundesi.
Kjo ne hapsirat teorike ngjan si tablo e bukur dhe e drejtefolur, por ne hapsirat praktike, Sunnitet sot i trajtojne Sahabet me te njejten metodologji me te cilen Shiitet i trajtojne Imamet e Ehli Bejtit. Pra, te pagabueshem dhe te hyjshem.
Te Pagabueshem dhe te Hyjshem ne marredhenie me te tjeret, ku elaborimi i tyre eshte i barazvlefshem me elaborimin mbi Qenien reale te Zotit xh.sh., pra e papranueshme.
Nderkohe qe dalja nga korrniza qe Shiitet kane percaktuar per pasuesit e tyre ne lidhje me Ehli Bejtin konsiderohet heretizem, po ashtu edhe dalja nga korrniza qe Sunnitet dashje-padashje kane percaktuar per pasuesit e tyre ne lidhje me Sahabet konsiderohet heretizem, pavaresisht se s'ka lidhje aspak me Akaidin.
Artikujt ne vazhdim do te elaborojne shume fusha te Sahabeve, duke respektuar cdo norme te etikes Islame, duke tentuar qe te paraqes ne menyre korrekte cdo prezantim me burimin dhe referencen perkatese.
Elaborim ne aspektet teknike mes gupimeve dhe shkollave te ndryshme, pertej fanatizmit dhe konvencionalizmit.
Rishikim i pozitave te sotme te suportuesve kryesor dhe politikave qe rendojne barren e Sunniteve dhe Shiiteve, qe perfitojne nga konfliktet dogmatike per interesa politike te supermacise rajonale dhe globale Arabia Saudite dhe Irani.
Comments
Post a Comment